ในยุคนี้คงจะหามอเตอร์ไซค์ในคลาส 400 ที่สมบูรณ์แบบเท่า HONDA VFR400R ที่เรียกกันว่า NC30 ได้แล้ว มอเตอร์ไซค์คันนี้มีรูปร่างผอมเพรียวเพราะวางเครื่องยนต์ 4 สูบวี ทำให้ตัวรถสั้นและผอมเพรียวเหมาะมากในการนำลงสู่สนาม
ด้วยตัวรถที่เหมาะมากกับการขี่ในสนามจึงได้รับความนิยมมาตลอด จุดเด่นอยู่ที่โปรอาร์มใช้น็อตยึดตัวเดียวแบบรถแข่งเอ็นดูรานซ์ เริ่มต้นในปี’89 โช้คอัพหลังมี่มีซับแท็งค์ พอปี’90 จะมีซับแท็งค์ติดมาให้ แค่เปลี่ยนเกียร์โยงก็แบนโค้งเข่าติดพื้นได้แล้ว
เครื่องยนต์สูบวีขับเคลื่อนแคมชาร์ฟด้วยเฟืองเสียงจะโหยหวนกว่าโซ่ราวลิ้นแต่ก็ได้ความทนทานกว่า กำลังจำกัดไว้ที่ 59 แรงม้า ความเร็วสูงสุด 180 กม./ชม. สามารถปลดล็อคได้ด้วยการเอาเซ็นเซอร์ที่เรือนไมล์ออกความเร็วก็ขึ้นไปที่ 220 กม./ชม. แล้ว
ช่วงยุค’90 มีการจัดแข่งขันรุ่น 400 ซีซี เสริมเข้าไปในรายการหลักมีนักแข่งอยู่คนหนึ่งชื่อประทีป อังกาพละออง ขี่ซูซูกิ 750 ซีซี ถังอูฐไปที่สนามแล้วสอดส่ายสายตาหาเหยื่อในหมู่เพื่อนฝูงแล้วจัดการยืม NC30 ลงแข่งก็ชนะได้ตลอด นักแข่งรุ่น 400 ในยุคนั้นมีทั้งสาคร อยู่เย็นที่ได้รถแต่ง NC30 จากญี่ปุ่นมาใช้ มีสุรชัย พันธุ์เพิ่มพูนก็ใช้ ที่เหนียวแน่นคงจะเป็นน้าต๋อย วีระ นาคเจริญศรีที่ส่งไม้ต่อให้รุ่นลูกได้
