5 ดาวดับ แห่งวันเวลา..Classic Cars in Thailand
ซึ่งเมื่อนำเอายุคปัจจุบัน บวก ลบ คูณ หาร ทั้งชิ้นงานคลาสสิคคาร์ ที่บรรดาลูกหลานยุคใหม่ทิ้งขว้างมากมาย..กาลเวลาก็ย่อมทำหน้าที่ของพวกมัน..ทุกวันเวลานาที..และวินาที..ทั้งหมดนี่คือ 5 ดาวดับ แห่งวันเวลา..Classic Cars in Thailand
Woke Classic วีคนี้..พอดีฉันได้รับกลุ่มภาพมากลุ่มหนึ่งฮะ..ครั้นพอเช็คกลับไปเพื่อขออนุมัติแชร์ภาพ เขาตอบฉันอย่างมั่นใจว่า “ ผมก็เอามาจาก Web เหมือนกัน !?!
ฉันจึงขอเหมาว่า ภาพประวัติศาสตร์คือความรู้ที่สามารถนำเสนอ รึ แชร์ต่อได้..อย่างใดก็ขอขอบคุณ “ต้นแชร์แม่ชะม้อย”..เอ๊ย ต้นแชร์กลุ่มภาพนี้ด้วยความนับถือ..อิอิอิ )))
ด้วยกลุ่มภาพนี้ทำให้ฉันมี “ระลึกชาติ” กลับไปอีกครั้งในยุคที่ ราคาทองเยาวราช บาทละ 1,700 บาทไทย ในยุคที่ Coke-Pepsi ขวดละ 1 บาท (และมี RC-Royal Crown Cola ขวดละ 3 สลึง = 75 สตางค์..หุ หุ หุ )))
”กลุ่มภาพ” นี้ช่วยฉันได้ย้อนระลึกถึง..ครึ่งหนึ่งในจำนวนนั้นฉันขับมากับมือ..อย่างน้อยก็เคยช่วยล้างถูเช็ดฝุ่น ด้วยว่ายุคนั้นยังไม่ปรากฏกว่ามี Car Care ทั้งอีกหลายๆคันมันเคยเป็นของคุณพ่อของฉัน..แถมฉันยังได้ เดือนละ 150 บาทสำหรับการล้างรถ 1-2-3-4 คันรถในกลุ่มภาพนี้
สมัยหนึ่งยุคนั้นๆดีไซน์รถแต่ละคันที่มี Identify – Icon design อันเป็นเอกลักษณ์..ลายเซ็นต์เป็นของตนเอง ด้วยว่ายุคนั้นการออกแบบดีไซน์แค่ใช้แผ่นกระดาษ Artwork เหมือนเราเล่น Sketch –Painting วาดเขียนให้ได้ 10-20 คะแนน หาได้มี CG -Computer Graphic Program ใดๆมาให้..จิ้ม จิ้มมม จิ้ม ม ม ม !?@#$%
การสิ้นสุดของ “วิชาช่างสิบหมู่”
แต่ก็เอาละ “กาลเวลา” จำต้องเดินหน้า..สู่ปัจจุบันเวลา และสำหรับ Woke Classic วีคนี้..สิ่งที่ขอนำเสนอคือเล่าเรื่อง “กลุ่มภาพ” นี้ซึ่งปัจจุบันแทบทุกคันมีล้มหายตายจากมากมายกู้ไม่กลับ..ด้วยสาเหตุ 1-2-3- ประการคือคือ
1) เรามักจอดทิ้งขว้างเพราะไม่มี Garage โรงรถจัดเก็บเพื่อรักษาสภาพ Mummy ..สกัดความแห้งชื้นซึ่งบ้านเรานี้มีบรรยากาศ ”ร้อนชื้นในแถบศูนย์สูตร” ซึ่งมีความชื้นบรรยากาศเข้มข้น ..สังเกตว่าเราจะเหงื่อออกทั้งวันทั้งคืน ซึ่งรถมันก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน..ที่สุดก็คืนกลับไปเป็นสินแร่ ดังที่พวกมันเคยเป็นมา !?!
2) ระบบช่างและบริการ ที่ไม่เคยพัฒนาตลอดทุกยุคสมัยที่ผ่านมา..คำว่า Restore จึงไม่เคยมีสำหรับ Old School Classic Cars..ยานห่างห้วงเวลาเหล่านี้..ซึ่งส่วนใหญ่ต้องของบอกว่า ไม่เท่าทันของ อู่สีอู่ซ่อม เอาๆไม่อยู่ด้วย Low Tech ตลอดกาลต่อให้มีเงินเป็นกระสอบไปกองท่วมอู่ ความรู้ความสามารถของ อู่สีสารพัดการาจ ก็มิอาจลงทุนซื้อหาเครื่องมือกลไก Body Hammers-Mallets ชุดค้อน ชุดโกรนขึ้นรูปจัดเหลี่ยมเส้นแนวริ้วผิวตัวถัง อย่าง English Wheel รึระบบเชื่อมที่ดี..รึต่อให้มีเงินซื้อหา..แนวศิษย์ไม่มีครู..ครูพักลักจำของช่างเหมารายวันที่เขามิอาจรับผิดชอบ Fine Art ชิ้นตัวถังดีๆเดิมๆแต่อย่างใด..ต่อให้ราคาซ่อมเพื่อฟื้นฟูบูรณะจะแพงเช็ดเท่าใดก็ตาม !?@#$%
3) กรุอะไหล่..ถูกไล่ที่ทาง ละทิ้ง โละชั่งกิโลขายไป เพราะกาลเวลาเปลี่ยน..ลูกหลานเปลี่ยน คนเปลี่ยน จะมัว Manual Service & Spare- Parts ลูกหลานอาตี๋เล็กใหญ่ยุคนี้ตลอด 10-20 ปีที่ผ่านมา..อาเตี่ย อาเจ๊กล้มตาย..ตี๋ใหญ่ตี๋เล็กมันก็ไม่เอา ไม่ไหว ไม่เล่นด้วย ราคาขายต่อชิ้นในยุคสมัยทองคำเยาวราช..บาทละ 1,400-1,700 บาท ตี้เล็กตีใหญ่..มันก็อยู่ไม่ไหว สู้เอาเวลาไปขาย Online อื่นๆจะคุ้มค่า คุ้มที่ คุ้มเวลา คุ้มค่าใช้จ่ายกว่า จะมารื้อแกะกล่องอะไหล่ซุกๆไว้นานๆจะขายได้สักที ทั้งชิ้นอะไหล่เก่าเก็บร่อยหรอ..แตกลายงา ไม่ค่อยจะมีครบๆตามความต้องการของลูกค้าที่เจ้ายศเจ้าอย่าง..นักต่อสู้แห่งกาลเวลา..Time Warrior ซึ่งแม้เงินถุงเงินถังผู้ต้องการ Restoration ฟื้นฟูบูรณะ..สมบัติเก่าเจ้าพ่อ เจ้าปู่ เจ้าป้า..จึงดูจะสิ้นหวัง !?@#$%
4) การล้มหายตาย “ตูมเดียวสูญพันธุ์เหมือนยุคไดโนเสาร์” ล้วนให้ช่างและ Garage ยุคใหม่ๆในทุกช่างทุกสาขาล้วนถนัด Win-Win (ฝรั่งมันแปลว่า ..อรรถประโยชน์พึ่งพา..คือสั่งเปลือกบอดี้เทียมแท้มา Fixed Service ติดตั้งแทนบอดี้เดิม ..ขัดกระดาษทราย ลูบน้ำ แล้วพ่นสี..ทั้งลูกค้าและบริษัทประกันภัยฯต่างพึงพอใจ Win-Win กันทั้งสองฝ่าย..ดังนี้วิชาช่างสิบหมู่สายฟื้นฟูบูรณะสภาพรถยนต์ Classic Cars & Restoration จึงสิ้นยุคไป..แทบไม่มีสืบสายพันธุ์อีกแล้ว ณ ปัจจุบัน
5) ดาวดับดวงที่ 5 ของ Restoration & Classic Cars แนวฟื้นฟูบูรณะคือตำรับตำราความรู้ปัจจุบัน..ผู้รู้ รักจริงล้มหายตายจากเร่งร่อยหรอไปตามบุญกรรมกาลเวลา ซึ่งเร่งทำหน้าที่ของพวกมัน..ทุกกาลเวลานาที วินาที ซึ่งเมื่อนำเอาปัจจุบันหลักข้างต้นมา บวก ลบ คูณ หาร ทั้งชิ้นงานคลาสสิคคาร์ที่บรรดาลูกหลานยุคใหม่ทิ้งขว้างมากมาย..กาลเวลาก็ย่อมทำหน้าที่ของพวกมัน..ทุกวันเวลานาที..และวินาที ทั้งหมดนี่คือ 5 ดาวดับ แห่งวันเวลา..Classic Cars in Thailand
Time Warrior..นักรบแห่งกาลเวลา )))
แต่ก็ใช่ว่าคุณค่ากาลเวลาของ Old School .. Classic Cars เลือนหายไปดุจหมอกควัน..เพราะ Autowoke.com สาย Woke Classics ยังน่าจะเป็นอีกหนึ่งในจำนวน Classic Web.com มากมายที่ยังคงพาสยามทำหน้าที่ดุจ “ Time Warrior..นักรบแห่งกาลเวลา” ซึ่งล้วนทำให้ฉันและสาวกสายคลาสสิคมากมายได้หวนระลึกถึง “กลุ่มภาพ” จากอดีตเหล่านี้อีกสักครั้ง..หรือตลอดไป
ฉันยังจำได้ว่า ขณะที่ VW เต่าทอง 1200 รุ่นประหยัด ขายคันละ 64,000 บาทในตารางราคา กับราคาโคโลล่า KE10-11 มีราคา 47,000 บาทแถมยังติดตั้ง Air Mark –IV..แอร์มาร์คโฟร์เครื่องปรับอากาศ ด้วยความได้เปรียบของเครื่องยนต์ 4 สูบ 1,100-1,200 cc มีระบบ Water Cooled หม้อน้ำกับพัดลมระบายทำให้ VW 1200 แทบไปไม่เป็นเหมือนกัน..แม้จะติดตั้ง Jet-Air เป่าลม..แต่การออกแบบเบาะคู่หน้าของ VW เต่าทองอันเบียดเสียดกว่า..กั้นลมจาก เจ๊ตแอร์..มาไม่ถึงลูกๆหลานๆที่นั่งเหงื่อซึมๆ ที่เบาะหลัง นี่เป็นยุคเปลี่ยนที่ “JDM รถยุ่น” เร่งตีตลาดด้วยสนนราคา + ระบบหม้อน้ำ+ตู้แขวน แอร์คอนดิชั่น
ณ ระดับ Sedan Cars..เก๋งครอบครัว ตัวอย่างรถ FIAT 124-125 ที่บริษัทเฟียต กรรณสูต จำกัด (ศาลาแดง) ก็จัดมาเต็มๆด้วย เครื่องยนต์ 1100-1300-1600 ซึ่งอันหลังเป็น DOHC Twin-Cam 1600 cc + 4 Disc Brakes ด้วยราคาตามป้าย ไม่ว่าคุณพ่อ คุณอา ก็อดใจไม่ไหวในความคมคายด้วยฝีเท้าการเกาะถนนและความทนทานทุกสภาวะขณะที่ ศรีภรรยา..ผู้มีอันจะกินยังติดใจกับ FIAT 124 1200 -1300 กับห้องขับห้องเก็บของท้ายรถกว้างขวางใส่สารพัด..วงไพ่ของคุณนายล้วนนิยมนัก
Hand 2 Hand ..Motor Sales
วิวัฒนาการด้านการตลาด-การขาย แม้จะยังไม่ Marketing ก้าวหน้า..แต่ระบบการซื้อ-ขายจากโชว์รูมรถใหม่ยุคนั้น เน้นความเป็น Motor Sales คือขายเงินสด มีเงินก็มาขับออกไป..สมัยนั้นเรียกว่า “ถอยรถใหม่” (ต่างจากสมัยนี้มักพูดว่า..”ออกป้ายแดง”..) ดังนี้จึงพอสรุปได้ว่ารถยนต์เป็นของผู้มิอันจะกินแท้จริงเท่านั้น..จึงสามารถเดินเข้า Motor Sales โชว์รูมรถใหม่ พร้อมขับออกไปพร้อมสัญญาซื้อ-ขาย..หลังจากจ่ายเงินสด ๆ !?!
ในยุคนั้นๆ..พ่อของฉันพอมีเวลาเหลือ ก็วิ่งงาน Part Time ด้วยการวิ่งขายรถทั้งเก่าและรถใหม่ ด้วยอาชีพ “Salesman” การนั่งรับโทรศัพท์..กรึ๊งกร๊าง ง ง ง สอบถามกันปากเปียกปากแฉะ ก่อนจะฉวยกุญแจรถเพื่อขับออกไปยังบ้านลูกค้าเพื่อปลุกเร้าการขายทั้งรถใหม่รถเก่า-New & Second Hand Cars. จะยิ่งมันส์มากเมื่อ คุณลูกค้า มี “ตีเทิร์น”..แลกรถคันเก่ากับ New Year Models คันใหม่ๆซึ่งกว่าจะตกลงซื้อ-ขายกันได้..บรรดาลูกค้าจะมีได้เปรียบสูงมาก เมื่อเทียบกันกับสมัยหลังๆนี้ทีมีโชว์รูมหรูหราในราคาที่ตายตัว
ค่า คอมมิชชั่น การขาย..หลัก 100 บาท
ณ ยุคนั้นๆ พ่อของฉันจำได้ว่าค่าเหนื่อยค่า..ค่าคอมฯ- Commission 300-500-1,000 บาทต่อคัน !?!..กับการวิ่งจากโชว์รูมไปยังบ้านลูกค้าผู้มีอันจะกิน..ทั้งนี้ยังไม่รวม ราคาตีเทิร์นรถคันเก่าของลูกค้า..ที่ พ่อฉันและ “เซลล์แมน” ยุคนั้น..ต่าง
จับไต๋ได้ว่า..ลูกค้าต้องการให้จบๆ เพื่อให้พ้นออกไปจากชายคา ให้พร้อมถอยคันใหม่แวววาว เข้ามาจอดแทนที Second Hand ที่ใช้มานานปีและมีเสื่อมตามสภาพ..งานวิ่งโป๊วรถตาม สนามเป้า – วิสุทธิกษัตริย์ ถนนหลานหลวง และ ถนนเพชรบุรี ดังเดิมนั้น (ก่อนยุค ถ. เพชรบุรีตัดใหม่ สายเริงรมย์ อาบอบนวด และภัตตาคารดัง ซึ่งปัจจุบัน..ล้วนอิจจิจังต่างสูญหายไปตามกาล ล ล ล
สื่อโฆษณา บนหน้า นสพ.
สื่อหนังสือพิมพิ์ – โทรทัศน์สมัยนั้นโดยเฉพาะ หน้านสพ.รายวันและรายสัปดาห์ รายเดือนทำหน้าที่ Advertising ด้วย “แอ็ดโฆษณา” เต็มหน้า – ครึ่งหน้า 1/3 ของหน้าหนังสือพิมพ์จอใหญ่โจ๋งครึ่ม ม ม และได้ผลทุกครั้งหลังจากได้ลงโฆษณา..รถรุ่นใหม่.. แม้จะมิใช้ตำแหน่งหน้าที่ใหญ่โตใดๆ แต่อาชีพเซลล์แมนอิสระ Part Time ของพ่อของฉัน ก็บันดาลเงินบันดาลสุขแก่ครอบครับลูกเต้าไม่น้อยเลย..และหลายๆครั้งที่ ฉันในวัยเยาว์ยังได้นั่งไปบนรถยนต์สารพัดยุคนั้น กับ คุณพ่อเซลล์แมนล่วงเวลา..พ่อของฉัน..ณ ยุคที่ทองคำเยาวราช และราคาน้ำมันเบนซินสารตะกั่ว Hi-Octane ยังพอซื้อพอเติมได้ในราคาถังละ 50-100 บาท..
ที่สำคัญ..พ่อของฉันจะลิงโลดเนื้อเต้นทุกครั้ง..เมื่อลูกค้ากรอกเสียงมาตามสายว่า เขาต้องการซื้อรถใหม่และขายรถเก่าที่ใช้งานมานานปี..ก็เพราะนี่จะทำให้ “เชลล์แมนฝันเฟื่อง” พ่อของฉัน..จับส่งแพะจับแกะ..ส่งรถใหม่ รับรถเก่า..โดยเฉพาะ รถเก่า ทำให้พ่อของฉันรับเงินเป็นกอบเป็นกำ..จากค่าต่าง + ยอดกำไร = เงินสดในประเป๋าตุงแทบทุกครั้งก่อนกลับไปฉลองใหญ่กับครอบครัว
ก่อนที่ Woke Classic จะจากไปในวีคนี้..พ่อของฉันได้เคยฝากคำคมไว้สำหรับ มิตรสหายทั้งหลายว่า..สนามรถ สนามพระ นายหน้าประกันภัย ประกันชีวิต ..หากไม่แน่จริงห้ามคบหา..ทว่าเกือบทั้งหมดนั้นล้วนเคยเป็นอาชีพ Freelance –Part Time Jobs ที่ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำของพ่อของฉัน..ซึ่งยุคสมัยใหม่นี้จะมีคนวัยมันส์ สายคลาสสิคคาร์สักกี่คนกันที่..รับรู้..หากฉันและพ่อของฉันไม่นำทุกๆท่านมิตรสหายได้ย้อนระลึกชาติ..สมัยที่เงินบาทมีค่าระดับแกะกล่องรถใหม่ด้วย Cashier Cheque รึ เงินสดๆที่กำไว้ในมือ
นี่เพราะด้วยอานิสงค์ของ “กลุ่มภาพย้อนยุค” ..ที่ Woke Classics บังเอิญได้หยิบฉวยนำมาเล่าสู่..ยุคที่ “กลุ่มภาพ” ทุกๆคันยังวิ่งคราคร่ำบนทุกท้องถนน พร้อมกับชิ้นส่วนอะไหล่ที่พอหยิบฉวยซ่อมแซมให้ดีและคุ้มค่ารับใช้วิ่งได้นานปี..ดังที่ฉัน..ระลึกชาติ..ได้ใน Auotowoke.com สัปดาห์นี้..หากมีตกหล่นอย่างใดค่อยพูดจาค่อยย้อนระลึกกันนะ..สหายเอ๋ย ย ย ย อิอิอิ )))
( *ขอบคุณ : “กลุ่มภาพ” ของ ผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม มานะที่นี้ )
